Ho Chi Minh City

Op dinsdag 4 maart komen we aan op Tan Son Nhat, het vliegveld bij Ho Chi Minh City. Of misschien moet je wel zeggen in de stad, bij het landen vliegen we nl. vlak over de bebouwing. De klok gaat een uur terug, dus we kunnen de dag goed meenemen. Bij de uitgang van de aankomsthal staat een Vietnamees die een vel A4 omhoog houdt waar in grote letters het woord SIETSE opstaat. Zo blij zijn ze met mijn aankomst. Het kan natuurlijk ook zijn omdat we door het hotel waar we verblijven taxivervoer hebben laten regelen. Het blijkt al snel dat het verkeer in HCMC nog vele malen chaotischer is dan Kuala Lumpur. Je ziet vooral heel veel scooters en lichte motoren, het krioelt er werkelijk van. Later horen we van een gids dat dit komt omdat de motoren hier erg goedkoop zijn. Voor 300 dollar koop je al eentje van Chinees fabrikaat. De gids geeft aan dat als je een Honda hebt, je tevens vrijwel verzekerd bent van een "girlfriend" Auto's daarentegen zijn erg duur vanwege de hoge belasting. De auto's die je ziet zijn voor het merendeel taxi's. Heel veel mensen dragen vanwege de luchtvervuiling mondkapjes. Oversteken is een hele kunst, je moet gewoon beginnen en de motoren sturen dan wel om je heen. Niet stil blijven staan, dan gaat het mis. Aan het gebruik van de claxon schijnt tijdens de theorielessen ruimschoots aandacht te worden besteed. Vrijwel iedere inhaalactie wordt begeleid door een flinke stoot op de claxon. We zitten in een hotel in het centrum van de stad. Ôveral op straat staan stalletjes waar je spotgoedkoop eten en drinken kunt kopen. Er zijn ook veel straatverkopers die je graag wat willen verkopen. In de restaurants kun je voor een paar euro een complete maaltijd krijgen, inclusief drankjes. Behalve Vietnamese restaurants zijn er ook genoeg gelegenheden waar je westers eten kan krijgen, o.a pizzarestaurants, Burgser King etc.
We hebben 2 overnachtingen geboekt, want we willen trips maken naar de Mekong Delta en de Cu Chi tunnels bekend uit de oorlog. De stad zelf vinden we niet heel interessant en laten we maar voor wat hij is.