Cu Chi tunnels

Donderdagochtend moeten we opnieuw vroeg opstaan. We gaan een trip maken nar de Cu Chi tunnels. Ongeveer 70 km van HCMC in noordoostelijke richting. Cu Chi is een gebied van ongeveer 150 vierkante km groot. In de Vietnamese oorlog werd hier fel verzet geboden tegen de Amerikanen. Er ligt een tunnelcomplex in meerdere verdiepingen van ca. 250 km lengte onder Cu Chi waar de Vietcong zich schuil hielden voor de zware Amerikaanse bombardementen en die bovendien als basis dienden voor hun tegenaanvallen. De Amerikanen hadden zonder dit te weten een kamp gebouwd bovenop de tunnels. Zij begrepen heel lang niet waar de nachtelijke anvallers vandaan kwamen en hoe zij zo snel weer verdwenen waren.
Als we aankomen krijgen we eerst een infomatiefilm te zien. Vietnam is een communistisch land en de film is dan ook erg propagandistisch en eenzijdig. Achter het filmscherm hangt een groot portret van Ho Chi Minh. Na afloop wandelen we rond door de omgeving. Er zijn in de grond diverse metersdiepe kraters zichtbaar, veroorzaakt door B-52 bombardementen. Naast een boom zit een verborgen luikje in de grond, afgedekt door bladeren. Hieronder is de toegang naar een tunnel. Die is zo klein dat je erg klein van postuur moet zijn om er door te kunnen. T.b.v. de toeristen zijn er ook vergrote ingangen. Een erg dikke man voor ons wil eerst ook in de tunnel gaan maar als hij ziet hoe klein deze is verandert hij van mening. Hij geeft de schuld aan zijn slechte knieen, wat volgens ons niet de ware reden is. We kunnen een stukje van 100 m door de tunnel. Die is eveneens vergroot en is ongeveer 50 cm breed en 70 hoog. De kleine Vietcong konden hier gebukt doorheen lopen. Ik moet er zo"n beetje op mijn knieen doorheen kruipen en besluit om na ongeveer 20 m, bij de eerstvolgende uitgang, het voor gezien te houden. Kirsten gaat nog even door maar komt bij de volgende uitgang ook naar buiten. Maar goed ook, want wij horen dat het laatste deel van de tunnel erg nauw is en dat je daar tijgerend doorheen moet.
We krijgen ook een verschillende soorten vallen te zien die de Vietcong in het bos aanbracht zoals een valluik met daaronder rechtopstaande scherpe bamboestaken. Er zijn diverse ruimtes waar in Vietconguniform geklede poppen bezig zijn met allerhande werkzaamheden. Sommige blijken zelfs, als een schakelaar wordt omgezet, te kunnen bewegen. Natuurlijk een een uitgebreide collectie bommen die door de Amerikanen zijn gedropt, een uitgebrande tank en diverse soorten geweren die tijdens de oorlog werd gebruikt. Er is zelfs een schietbaan waar je met een wapen naar keuze mag schieten. Kirsten wil wel eens schieten met een Kalasjnikov machinegeweer, uiteraard is dit tegen betaling, maar het blijkt dat je minimaal 10 schoten moet doen. Dat wordt een beetje te duur, dus daar ziet ze van af. Dit is tevens het laatste deel van de rondleiding, hierna gaan we terug naar de bus en worden we teruggebracht naar HCMC. We komen daar omstreeks 15 uur aan.
We hebben dan nog even de tijd om wat uit te rusten, te douchen en onze spullen te pakken. We nemen namelijk om 20 uur de slaapbus naar Mui Ne. We hebben een zgn "open ticket" gekocht waarmee we tot aan Hue kunnen reizen en op verschillende plaatsen kunnen in- en uitstappen.